Een blik op het verleden door onze erevoorzitter Koo Koekoek
Op 12 maart 1923 waren enkele scheidsrechters, die de bij hen levende gedachte, een vereniging op te richten, realiseerden en zo ontstond de Scheidsrechters Vereniging Amsterdam, oftewel S.V.A. De achtergrond van dit gebeuren was de geachte dat je in verenigingsverband, dus georganiseerd, meer kon bereiken.
In die jaren was het natuurlijker moeilijker dan in deze tijd, alhoewel het nu wat moeilijker is een vereniging draaiende te houden. Het is jammer dat ik van de pioniers niets meer weet, maar u zult bemerken dat in het vervolg van dit stuk wel enige volgen.
Je had durf nodig om een vereniging op te richten, want uiteraard moest er toen ook contributie betaald worden en hoe moest je dat innen? Uiteindelijk erg simpel, er stapte iemand op de fiets en zo bereikten de zo broodnodige penningen de penningmeester. Een moeilijke tijd, veel werkeloosheid. Dus crisisjaren, maar toch kwam het geld er wel, een bewijs dat de scheidsrechters van toen uit het goede hout gesneden waren.
Als 16-jarige werd ik in 1949 lid van de SVA. Ik was scheidsrechter na één examen dat werd afgenomen door de legendarische Frits van Veen, oprichter van het Scheidsrechtersinternaat. Ik voelde me al snel aangetrokken tot het verenigingsleven en ging naar de clubavonden in het Olympisch Stadion. Deze werden eens per veertien dagen gehouden en bezocht door niet minder dan 200 scheidsrechters.
Er zijn veel verhuizingen geweest naar diverse locaties. Om er enkele te noemen: Gebouw Nederland, Witteveen, AFC Ajax, Arie Kil en HERDA (Frans Daniëls). In 1977 werd een clubgebouw gekocht van de voetbalvereniging ANIMO. We konden in de beginjaren daar ook beschikken over een voetbalveld zolang er nog geen begin werd gemaakt met de aanleg van de huidige snelweg A-10 Oost.
De penningmeester was toen een zeer tevreden mens. Het veld is er niet meer, maar er werd gelukkig nog steeds druk gebruik gemaakt van ons eigen home. er werden regelmatig klaverjaswedstrijden gehouden met De Spartaan, Grijs/Groen/Wit, Oud Amsterdam, De Beursbengels en vele andere verenigingen.
Ook werd er gevoetbald en heel goed zelfs, want de SVA werd een kampioen van Nederland. Door omstandigheden kon de traditie niet worden voortgezet, jammer maar het is niet anders. Ook op spelregelgebied werden succes bereikt. Ook op dit voor de scheidsrechter zo belangrijk gebied behaalde de SVA haar succes door het Kampioenschap van Nederland te winnen. Deze wedstrijden werden georganiseerd de Centrale Organisatie van Voetbalscheidsrechters, de COVS. Zelf organiseerden wij nog de wedstrijden om de Arie van Zandberger Zuil en de SVA Cup.
De SVA organiseerde ook een aantal jaren een trimloop en de autopuzzelrit. Dit laatste evenement werd een hit, mede door de inzet van onze helaas veel te vroeg overleden vriend Bab Guitoneau.
Een scheidsrechter moet conditie hebben wil hij of zij goed kunnen functioneren, dus is regelmatig trainen een eerste vereiste. Wij waren ruim dertig jaar te gast bij AJAX, voor niets mochten wij gebruik maken van hun trainingslocatie op Voorland. Er werd ook nog getreden bij de voetbalverenigingen De Volewijckers, RKAVIC en Energia. Voor deze activiteiten zijn trainers nodig, ik noem er enkele : Leen Franschman, Cees Hendriks, Toon Burger, Tom Koning, Ed Peereboom, Joop Jacobs, Bertus Haak, Bram Wiertz, René Wagenhuis, Ramon Parmessar en enkele keren Henk Boot en Ramon Parmessar. Momenteel is de training in bekwame handen van Jan Laarman en Rob Velder. Wij hebben ook een aantal scheidsrechters gehad van het vrouwelijke geslacht en zij trainden natuurlijk ook. De leiding van deze trainingen had ondergetekende en ik heb dit 12 jaar met veel plezier gedaan.
Uit Amsterdam zijn natuurlijk ook veel bekende scheidsrechters voortgekomen. Leo Horn, Dick van Male, André la Croix, Jan Beck, Gerrit Berrevoets, Bart Ram, Bep Thomas, Arie de Munnik, Louis Beukman, Henk Klopper, Eddy van Eijck, Krijn de Vos en meer recent Keimpe Zuidema, Harry van Beek, Eddy Helmstrijdt, Ron Metz, Henk Boot en Tom van Sichem. Een aantal waar wij trots op kunnen zijn.
Elke vereniging heeft een bestuur nodig, anders zou deze geen bestaansmogelijkheid hebben. Voorzitters spelen nu eenmaal een belangrijke rol in het verenigingsleven en de SVA heeft er vele gekend. Ik noem u Theo Hoogenboom, Martin de Jong, Tom Mulder, Piet Kommeren, Jan Beck, Frans Daniëls, Fred Habold, Hans van Walbeek, Wim van Herpt, Jean Bollen, Floris Thoolen en in 2010 heb ik het na 32 jaar overgedragen aan mijn opvolger Hans van der Liet die in 2013 is opgevolgd door Peter de Waard.
Nog enkele namen die legendarisch zijn te noemen in de annalen van de SVA en voor velen van onze vereniging bekend waren. Daarom mogen ze in dit artikel niet ontbreken, Wim Zevenboom, Jan Bregman, Cor Grijzenhout, Cor Warmerhoven, Henk Mansfelt, Jaap Severiens en Arie van Zandbergen. Ik ben me er van bewust dat het slechts een greep is van enkele namen uit die jaren, maar mede door hun inzet is de vereniging nog springlevend. tot het meubilair behoorde zeker in de negentiger jaren van de vorige eeuw George Oetelmans (sr.) en Ben van Gorkum.
Gedurende de jaren waren er natuurlijk ups en downs. De ups waren zeker de successen en activiteiten op allerlei gebieden als reeds door mij geschetst en de jubileumfeesten ter gelegenheid van het 25-, 50- en 75-jarig bestaan van de SVA. De downs waren een aantal bestuurscrississen wat in een periode van 90 jaar eenmaal onvermijdelijk is, we zijn echte Amsterdammers en waren het soms weleens niet eens met elkaar Dan was er nog een zwarte bladzijde waarover ik hier niet wil over uitweiden, maar door de inzet van velen is de vereniging hier ook weer uitgekomen.
Bijzonder goed is altijd de samenwerking met de COVS en de KNVB geweest, alsmede die met de vele ons ondersteunende voetbalverenigingen. Na de herstructurering van de KNVB was het even afwachten, maar ik weet dat de samen dezelfde zal blijven omdat we elkaar nodig hebben. Zie nog steeds de cursussen die bij ons gegeven worden, ook in het nieuwe clubgebouw dat op 5 september 2011 is geopend.
De SVA leeft en zal altijd blijven voortbestaan. Na ons zullen er weer andere komen die hun schouders er onder zetten. Nu gaan wij op een waardige wijze naar het honderd jarig bestaan op ons onderkomen op sportpark Voorland.
Koo Koekoek
Erevoorzitter
